சிபியின் கவிதைக்கு விமர்சனம்

மௌனத்தின் வேலிகள்
வார்த்தைகளின் வழியை அடைத்துவிட
(பங்காளி சண்டை போல வேலிய வழியில வச்சுட்டாங்க)
குற்றுயிராய்க் கிடந்த (ஹெவி ஆக்சிடண்ட் போல)
உணர்வுகள் மெல்ல எழுந்து எட்டிப் பார்க்கின்றன!
( வச்ச அலாராம் அடிச்சு ஊர்ல இருக்குறவன் எல்லாம் எழுந்துட்டான், இப்பதான் உணர்வு மெல்ல எட்டி பாக்குதா !!! அடிங்க)

ஒரு போதும்காத்திருத்தலின்
அவசியம் எனக்கு நேரவில்லைதான். (சொந்த வண்டி இருக்கு போல)
ஆனாலும் கணப்பொழுதும்
கலைந்துவிடாமல் காத்துக்கிடக்கிறேன்!

தேடி வந்தபட்டாம்பூச்சியும் என்
இருப்பை அறியாது
இறக்கைகளை களைப்புடன் (பூஸ்ட் குடி பட்டாம் பூச்சி)
கழற்றி வைக்கிறது! (அட மனுசனுக்குதான் டோப்பா முடி எல்லாம் இருக்குன்னு நினைச்சேன்!!!)

வந்த சுவடு தெரியாமல் தன்னை
மறைத்துக்கொள்ள
தவியாய்த்தவித்துக் கொண்டிருந்த
(ஒடி போய் சிபி பாக்கெட் குள்ள ஒளிஞ்சுக்க)

தவளை ஒன்றுபெருங்குரலில் சகாக்களை அழைக்கிறது!
(தாங்கெட்டது பத்தாதுன்னு கூட இருக்கிறவனையும் சேர்த்து கெடுக்குறது இதுதான் இதுதான்)

புறாக்கூடொன்று இருந்த
இடத்தில் பார்க்கும் குச்சிகளினூடே
பிய்க்கப் பட்ட புறாவின் இறகுகள் தெரிகிறது!
(ஏய் எடு எடு வீட்டுல பட்ஸ் தீந்து போச்சு)

கற்பனை உலகின் உறவுகள் நிஜத்தில் வராதுதான்!
ஆனாலும் காத்துக் கொண்டுதானிருக்கிறேன் கனவுகளில்!
நிஜவுலகின் நிசப்தங்கள் என்னைக் கலைத்தாலும் கூட!
(நீங்க என்ன கோலமா கலைக்க, இல்ல சீட்டு கட்டா கலைக்க!!!)