அய்யனாரின் மகிமை

இது நம்ம அய்யனாரின் மகிமை. நம்ம தம்பியும், காயத்ரியும் அழுது புரண்டு கேட்டுக்கிட்டதால் அவரின் மகிமையை உங்களுக்கு உனர்த்த கடமை பட்டு இருக்கிறேன்..

இந்த படம் கவிதை சொல்லும் முன்பு:

பொம்மை: யப்பா யாருப்பா நீ

அய்யனார்: நான் தான் அய்யனார்

பொம்மை: என்ன கிண்டலா அய்யனார் என்றால் சிலையாக தானே இருக்கனும்...

அய்யனார்: அட போய்யா நீ வேற நான் மண் சிலையாக எல்லாம் இருந்து இருக்கிறேன்.

பொம்மை: சரி என்ன செய்யுறே...

அய்யனார்: தனிமையின் இசைன்னு வலை பதிவு ஒன்னுல கவிதை எழுதிக்கிட்டு இருக்கேன்.

பொம்மை: எங்க ஒரு கவிதை சொல்லு பார்கலாம்

அய்யனார்: இப்ப லேட்டஸ்டா

குற்ற உணர்வின் நீட்டிப்பாய்
கவிழ்ந்திருக்கும் இக்கணங்களின் மீது
படிந்திருக்கும் புனிதங்களைஎதைக்
கொண்டழிப்பதெனத் தெரியவில்லை

இந்த படம் கவிதை சொன்ன பிறகு

அய்யனார்: அடச்சே எங்கப்பபா இங்கதானே நின்னுக்கிட்டு இருந்தானுங்க....

அசரி: கொடுத்த வச்ச பொம்மைங்க ஓடி போச்சு...பாவம் வலை பதிவர்கள்...